100.000e cliënt Abrona

Joey de Gier, die pas begonnen is in de huishouding bij Hotel Abrona in Oudewater, is de 100.000e cliënt in het cliëntregistratiesysteem van Abrona. Zijn nieuwe collega's hebben hem daarom even in het zonnetje gezet. Joey liep in de zomer al stage bij Abrona. Hij zit op Zmlk-school de Ark, waarmee Abrona samenwerkt.

Al vele stagiaires van de Ark zijn na een stage ingestroomd voor een werkplek bij Hotel Abrona. Joey heeft het erg naar zijn zin: "Het leukste vind ik het schoonmaken van de hotelkamers." In 1887 werd de Vereniging Johannes Stichting in Nieuwveen opgericht, met als doel 'de verzorging van verstoten, onverzorgde, hulpbehoevende, oude, zwakke of gebrekkige personen, hetzij gehuwd of ongehuwd'. In 1973 werd dit Sterrenberg. Na de fusie met Willem de Jongstichting is stichting Abrona ontstaan.

100.000e cliënt Abrona               
Joey de Gier, die pas begonnen is in de huishouding bij Hotel Abrona in Oudewater, is de 100.000e cliënt in het cliëntregistratiesysteem van Abrona. Zijn nieuwe collega's hebben hem daarom even in het zonnetje gezet. Joey liep in de zomer al stage bij Abrona. Hij zit op Zmlk-school de Ark, waarmee Abrona samenwerkt. Al vele stagiaires van de Ark zijn na een stage ingestroomd voor een werkplek bij Hotel Abrona. Joey heeft het erg naar zijn zin: "Het leukste vind ik het schoonmaken van de hotelkamers."

In 1887 werd de Vereniging Johannes Stichting in Nieuwveen opgericht, met als doel ‘de verzorging van verstoten, onverzorgde, hulpbehoevende, oude, zwakke of gebrekkige personen, hetzij gehuwd of ongehuwd'. In 1973 werd dit Sterrenberg. Na de fusie met Willem de Jongstichting is stichting Abrona ontstaan.

Buurman met handicap geen probleem
Mensen met een handicap zijn het beste af ‘gewoon in een wijk of buurt, maar wel zo zelfstandig mogelijk’. Dat zegt twee derde van een groep Nederlanders die zijn ondervraagd door Maurice de Hond. Het percentage ligt zelfs nog hoger (74%) bij Nederlanders die mensen met een handicap kennen. Slechts 13% vindt dat mensen met een handicap beter af zijn in een (gesloten) instelling. Twee van de vijf Nederlanders vinden dat gehandicapten gediscrimineerd worden omdat er onvoldoende aanpassingen worden geregeld om te kúnnen werken.

De cijfers komen uit een peiling van Maurice de Hond/Peil.nl onder ruim 1.800 mensen ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van Het Dorp in Arnhem. De resultaten laten een grote verschuiving zien in het denken over mensen met een handicap. Vijftig jaar geleden was zelfstandigheid van mensen met handicap in de samenleving niet vanzelfsprekend. De legendarische televisieactie ‘Open Het Dorp’, met initiatiefnemer Arie Klapwijk en Mies Bouwman, bracht hier op 26 november 1962, verandering in. Het leidde tot de bouw van Het Dorp in Arnhem. Hier wonen nu 250 mensen met een lichamelijke handicap of met Niet aangeboren hersenletsel.

Geen last
99% van de Nederlanders heeft geen bezwaar tegen buurman met handicap. 5% daarvan geeft wel aan dat hij er geen last van wilt hebben.

84% heeft geen moeite met een gehandicapte collega. Alleen zijn die er nog niet zoveel,  want mensen met een handicap komen er moeilijk tussen. De bereidheid om aanpassingen te doen, is vaak nog te laag.

Beroep op familie
Twee derde van de ondervraagden vindt dat er geen zwaarder beroep op familie mag worden gedaan. Bovendien mag er volgens driekwart geen maximum komen op de financiële steun voor mensen met een handicap zodat familie of vrienden niet verplicht worden een deel van de zorg op zich te nemen.

(Met tegenzin) meebetalen aan zorg
Het principe van solidariteit in de financiering van de zorg kan op brede steun rekenen, maar de bereidheid om bij stijgende zorgkosten zelf meer bij te dragen is gering. Dat wordt duidelijk uit een nieuw onderzoek van het Sociaal cultureel planbureau (Scp). Andere uitkomsten:

• De overheid moet verspilling in de zorg aanpakken.
• Het begrip ‘marktwerking’ maakt meer negatieve dan positieve reacties los.
• Maar weinig mensen hebben inzicht in de kosten en de financiering van de zorg.
• Vooral mensen met een laag inkomen hebben het gevoel dat voor steeds meer geld steeds minder zorg wordt geboden.
• Luxere zorg voor mensen met een hoger inkomen en voorrang in de zorg voor werkenden is bespreekbaar als de basiszorg maar voldoende kwaliteit heeft  en voor iedereen toegankelijk blijft.

 
Dit zijn de belangrijkste conclusies uit de verkennende studie ‘Meebetalen aan de zorg’ die het Scp op verzoek van het ministerie van Vws uitvoerde. De onderzoekers beschrijven in het rapport hoe Nederlanders denken over de betaalbaarheid van de zorg nu en in de toekomst.

Beperkte solidariteit
De snel stijgende zorgkosten zetten de solidariteit in de zorgfinanciering onder druk. Het principe van solidariteit kan niettemin op brede steun van de bevolking rekenen. Als individu vindt men het moeilijk om grenzen te stellen aan de solidariteit met specifieke groepen. Er zijn deelnemers die niet graag meebetalen aan de zorgkosten van mensen die ongezond leven. Wat vervolgens weer de vraag oproept wat dat ‘ongezond leven’ dan feitelijk inhoudt.

Mensen voelen er niet voor om zelf met een groter deel van het eigen inkomen aan de zorgfinanciering bij te dragen. Mensen verwachten wel een verdere stijging van de zorgkosten, maar twijfelen aan de juistheid van overheidsramingen die een sterke stijging van de kosten in de komende decennia voorspellen.

[Meebetalen aan de zorg. Nederlanders over solidariteit en betaalbaarheid van de zorg.] Door Sjoerd Kooiker, Mirjam de Klerk, Judith ter Berg en Yolanda Schothorst. prijs € 17.

De publicatie is te bestellen (prijs € 17) of te downloaden op www.scp.nl. [LINK] http://www.scp.nl/Publicaties/Alle_publicaties/Publicaties_2012/Meebetalen_aan_de_zorg

Meeste zorgverleners vrezen pensioen niet te halen
Maar 27% van de verpleegkundigen, verzorgenden en sociaal agogisch begeleiders denkt te kunnen doorwerken tot het pensioen. Vier van de tien zijn niet tevreden met hun werk of vinden de werkdruk te hoog om zo lang door te werken. De cijfers staan in het feitenoverzicht ‘Werkdruk en werktevreden van belang voor kunnen doorwerken tot pensioen,’ een uitgave van het onderzoeksinstituut Nivel, met daarin antwoorden op vragen van het panel Verpleging & verzorging.

Als oudere verpleegkundigen en verzorgenden de zorg verlaten en er minder jongeren bijkomen, zal het arbeidsaanbod de komende jaren afnemen. Terwijl door  de vergrijzing en de toename van het aantal chronisch zieken de vraag naar zorg alleen maar stijgt. Er moeten dus meer nieuwe verpleegkundigen, verzorgenden en sociaal agogisch begeleiders bijkomen in de zorg, maar het is ook belangrijk dat de ouderen blijven werken.

Werkdruk
Zorgverleners die minder tevreden zijn met hun werk of die een hoge werkdruk ervaren, voelen zich minder vaak in staat door te werken tot hun pensioen. Slechts 27% denkt werkend zijn pensioen te halen. Drie van de tien weten het nog niet en 43% verwacht niet in staat te zijn het huidige werk tot het pensioen vol te houden. 85% van de beroepskrachten in de directe patiëntenzorg denkt dat 50-plussers langer blijven werken als de werkdruk acceptabel is.
 
Tevredenheid
Werktevredenheid en ervaren werkdruk bieden werkgevers dus aangrijpingspunten om zorgpersoneel tot hogere leeftijd te laten doorwerken. Nivel-onderzoeker Anke de Veer: “Bij de werktevredenheid gaat het vooral om een prettig contact met de leidinggevende en duidelijkheid over wat er van de werknemer wordt verwacht. Ook als de zorgverlener de indruk heeft dat het werk genoeg kans biedt tot promotie en persoonlijke groei, denkt ze langer te kunnen doorwerken. Zorgverleners die tevreden zijn over de kwaliteit van de zorg verwachten ook vaker het werk vol te kunnen houden dan zorgverleners die daarover minder tevreden zijn. Wat betreft werkdruk gaat het om het gevoel voortdurend tijd te kort te hebben voor cliënten. Dit vergroot de kans op voortijdige uitval.”

Verzorgenden en jongeren
Een extra kwetsbare groep vormen de verzorgenden: ruim de helft (51%) denkt niet in staat te zijn hun werk tot hun pensioen voort te zetten. De kans dat zij vroegtijdig uittreden is groter. Dat ook de jongere zorgverleners verwachten dat ze het huidige werk niet kunnen volhouden is opmerkelijk. Anke de Veer: “Hier speelt mogelijk een selectie-effect: de oudere deelnemers aan het onderzoek zijn – in vergelijking met hun leeftijdsgenoten – al de volhouders. Werkgevers moeten dus al bij de jongere werknemers beleid maken om hen voor het werk te behouden.”

Panel Verpleging & verzorging
Het Panel Verpleging & Verzorging bestaat uit 1350 verpleegkundigen, verzorgenden, sociaal agogisch begeleiders en helpenden. De verpleegkundigen werken vooral in de ziekenhuizen, de psychiatrie, de zorg voor mensen met een beperking en de thuiszorg. De verzorgenden en helpenden werken vooral in verpleeg- en verzorgingshuizen en thuiszorg. Alle sociaal agogisch begeleiders werken in de gehandicaptenzorg.

Werkdruk en werktevreden van belang voor kunnen doorwerken tot pensioen, door Erica Maurits, Anke de Veer en Anneke Francke. Nivel). http://www.nivel.nl/nieuws/driekwart-verpleegkundigen-denkt-pensioen-niet-te-halen