Coronablog 6 Soendastraat: nog niet voorbij

“Inmiddels zijn de scholen weer begonnen en is het weer druk op straat. Maar voor de medewerkers en bewoners is het nog lang niet zoals het was. De afgelopen periode heeft veel impact gehad,” schrijft begeleider Mieke Brouwers van woonlocatie Soendastraat van zorgorganisatie Middin in haar voorlopig laatste verhaal over de coronatijd.

Mieke Brouwers is coördinerend begeleider bij woonlocatie Soendastraat van Middin in Den Haag. Hier wonen 17 oudere mensen met een verstandelijke beperking en soms ook bijkomende ziekten als diabetes, epilepsie of hartfalen. Daardoor is deze groep bewoners kwetsbaar voor het Coronavirus.

Hoewel de grootste hectiek achter de rug is, volgen de ontwikkelingen op de Soendastraat elkaar op. Net als op eerdere momenten vraagt het veel van de creativiteit van de medewerkers. Gelukkig is er wel weer tijd voor extra aandacht voor de bewoners en reflectie door de medewerkers.

Beeldbellen
Extra aandacht kwam er in de vorm van een beeldbelsessie met bestuurder Emmeke van Iersel. Mieke: “We vroegen van tevoren aan onze bewoners of ze met de directie wilde praten. Ze waren heel enthousiast. Maar toen Emmeke inbelde waren de bewoners die met haar zouden spreken, wat beduusd. Arie, die corona heeft gehad, reageerde nauwelijks op de vragen van Emmeke over zijn gezondheid. Casper de andere bewoner die corona heeft gehad, moet altijd heel lang nadenken over zijn antwoorden. Dat gesprek verliep ook niet heel vlot. En zelfs Jan, een bewoner die altijd veel te zeggen heeft, viel een beetje stil. Maar het is wel een goed initiatief van de bestuurder, vind ik. Het is goed dat ze betrokkenheid toont.”

Plexiglas
Ondertussen is de nieuwe bezoekersregeling (de zogenaamde fase 2) ingegaan. Dat doet een beroep op de creativiteit van de medewerkers. Volgens de nieuwe richtlijnen mag een bewoner zijn bezoek ook ontvangen in z’n appartement. Mieke en haar collega’s hebben hier echter niet voor gekozen, omdat bezoek in het appartement nog te onveilig voelt. “We hebben er dan geen controle over.”

In de Soendastraat gaan ze een gangetje gebruiken als ruimte waar bewoners een familielid, na een afspraak, kunnen ontvangen. Met plexiglas wordt het gangetje afgesloten, zodat cliënt en zijn bezoeker niet met elkaar in contact komen.

Helaas duurt het aanbrengen van het plexiglas wat langer dan verwacht. Mieke: “Er blijkt moeilijk aan plexiglas te komen. Bovendien is het aanbrengen ervan in eerste instantie niet goed gegaan. Binnenkort zullen ze het wel goed installeren.”

Bankje
Ook kon het bankje vanaf 1 juni weer gebruikt worden. Hiervoor geldt dat het familielid eerst een afspraak moet maken en dat het telkens om hetzelfde familielid moet gaan. Een wandeling maken met elkaar mag ook, maar niet om naar de winkel of een restaurant te gaan.

Toilet
Met de nieuwe bezoekersregeling doet zich een volgend probleem voor, dat om een oplossing vraagt. Wat doe je met een bezoeker die naar het toilet moet? Mieke: “Sommige familieleden van bewoners moeten van ver komen. Je kunt dan moeilijk zeggen dat ze ergens anders naar het toilet moeten gaan. Ik denk dat bezoekers, in geval van hoge nood, bij ons een toilet moeten gebruiken die buiten het zicht van de bewoners is. Als zij namelijk wel zien dat hier een toilet door familieleden wordt gebruikt, vertellen ze het door aan hun verwanten. Dan wil iedereen hier naar het toilet. Dat is niet wenselijk.”

Anders
De scholen zijn deels weer begonnen, het is weer druk op straat. Alles lijkt weer normaal. Maar voor de medewerkers en bewoners op de Soendastraat is het nog lang niet zoals het was. De afgelopen periode heeft veel impact gehad.

In een teamvergadering hebben de medewerkers de afgelopen – hectische - tijd geëvalueerd. Mieke: “We zijn bang geweest, toen Arie doodziek was en Casper ook corona bleek te hebben. We moesten zoeken naar oplossingen en ons voortdurend aanpassen aan nieuwe regels. De keerzijde van de hectiek is dat we nu een enorme saamhorigheid voelen. Wij zijn trots op wat we hebben gedaan.”

Voor sommige bewoners is het lastig te begrijpen dat, hoewel de lockdown beetje bij beetje wordt opgeheven, het voor hen nog steeds niet voorbij is. Het levert soms pijnlijke situaties op.

“Op één van de laatste persconferenties zei Rutte dat ‘mensen met het mooie weer best naar buiten mogen, maar dan met 1,5 meter afstand’, vertelt Mieke. “Een van de bewoners die dat hoorde, was heel blij. Ze hief van vreugde haar armen in de lucht en zei: ‘Yes!’. Ik heb moeten uitleggen dat het niet voor hen gold. Dat er nog steeds een familielid of begeleider mee moet.”  |

Reageren?
Dit is voorlopig de laatste blog over Mieke Brouwers en de bewoners van de Soendastraat in Den Haag. Wil je reageren of heb je eigen ervaringen met de coronacrisis die je wilt delen? Stuur dan een bericht aan redactie@klik.org. Lees de eerdere ervaringen van Mieke Brouwers met het Coronavirus in de Soendastraat.