De lekkerste rabarbermoes van Kofi

Kofi raust door opa’s weelderige tuin. Hij heeft het voorzien op het groen dat lekker is uitgelopen. Wat is dat achterin? Een grote rabarberplant op rode stelen spreidt z’n enorme rubberen bladeren tentoon. Met volle kracht erop af! - Weblog Karin Bokhove, moeder van Kofi, een jongeman met klassiek autisme.

Kofi raust door opa’s weelderige tuin. Hij heeft het voorzien op het groen dat lekker is uitgelopen, rukt klimop van de muren, valt met z’n grote billen in een buxus die kreunend uiteen scheurt, schudt aan de rank omhoog klimmende peultjes en wat is dat achterin? Een grote rabarberplant op rode stelen spreidt z’n enorme rubberen bladeren tentoon.  Met volle kracht erop af! 

Erfgoed
Vader en moeder springen ertussen, maar Kofi rukt zich los. Nu verspert opa de weg. Dit is zíjn rabarber, vijfendertig jaar geleden aangeplant in z’n nieuwe moestuin. Kwetsbaar erfgoed, want oma was dol op rabarber. Altijd kookte ze de stelen tot moes, die ze  invroor zodat ze de hele winter lang genoeg hadden. Hoeveel maaltjes rabarber hebben ze wel niet genoten met z’n tweeën. Oma is niet meer, maar de rabarber leeft nog. Hij zal hem met z’n laatste krachten verdedigen! Daar staat hij dan, een trillend mannetje dat z’n leven wil geven voor de rabarber.

Geknakt
Even later voelt ze warme adem op haar wang, Kofi buigt zich stilletjes over d’r heen. Z’n ogen staan bezorgd.

Een uurtje later lijkt hij de rabarber vergeten. De deuren gaan voorzichtig weer open. Nu stuift hij naar de rietsigaren in de vijver.

“Dat hindert niet,” zegt opa. Even later is het grasveld bezaaid met geknakte sigaren.

Door Karin Bokhove, moeder van Kofi. Zij schrijft onder meer het weblog 'Het kleine leven van Kofi', waar deze aflevering verscheen.