Echt gebeurd: werk in privétijd

Het lukt niet altijd om als begeleider van mensen met een verstandelijke beperking werk en privé gescheiden te houden. Hettie Stavorinus deelt haar ervaring daarmee in het ‘echt gebeurd’-je van deze maand: hoe ze buiten werktijd toch op een wel heel bijzondere plek een vraag over haar werk kreeg. Lees haar anekdote, of stuur zelf iets in en maak kans op een cadeaubon.

Zelf iets bijzonders meegemaakt? Vertel in 150 woorden jouw ervaring (mag ook anoniem!) en maak kans op een cadeaubon.

De 'Echt gebeurd’ van Klik 4, mei 2018:

Echt gebeurd – Werk in privétijd
Ik houd werk en privé graag gescheiden. Maar soms kom je cliënten of ouders van cliënten tegen. Natuurlijk groet ik dan even. En soms maak ik even een praatje. Het wordt wat lastiger als ze een vraag hebben. Al begrijp ik het ook wel weer. Ik blijf voor hen de begeleider. Dus als ze me zien en ze hebben een vraag… Dan willen ze die ook gelijk stellen. Ik weet dat het zo werkt, maar ik vind het niet altijd even handig.

Soms is het zelfs gênant… Ik wist gewoon niet waar ik kijken moest. Een moeder kwam naar mij toe. Ik herkende haar ook niet gelijk. Ze stak meteen van wal, zonder dat ik ertussen kon komen. Het  was niet eens haar verhaal dat mij het ongemakkelijke gevoel gaf, maar we stonden allebei poedelnaakt in de sauna.  |  Hettie Stavorinus

Zelf iets bijzonders meegemaakt in of buiten je werk? Vertel in 150 woorden jouw ervaring (mag ook anoniem!) en maak kans op een cadeaubon.