Bij het werk in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking horen ook verdrietige momenten, zoals het overlijden van cliënten. Een begeleider stuurde Klik een bijzondere anekdote over het afscheid van een cliënt door medebewoners. Lees haar verhaal, of stuur zelf iets in en maak kans op een cadeaubon.
Zelf iets bijzonders meegemaakt met een cliënt? Vertel in 150 woorden jouw ervaring (mag ook anoniem!) en maak kans op een cadeaubon.
De 'Echt gebeurd’ van Klik 2, maart 2016:
Met de cliënten van de woongroep gaan we afscheid nemen van hun overleden medebewoner Peter. Voor sommigen lijkt het een uitje, anderen begrijpen heel goed de ernst van de situatie. Van Hans krijgen we niet goed hoogte. Aarzelend loopt hij mee. We hebben hem alles goed uitgelegd: Peter is stil, praat niet meer, zijn lichaam doet het niet meer. We gaan hem voor altijd gedag zeggen. Aangekomen in de aula loopt de groep met de begeleidster mee. Ze staan rond de kist en leggen een brief, een bloem, bij Peter neer. Hans is bij de ingang blijven staan, en ik wacht met hem. Wanneer de anderen teruglopen durft hij stap voor stap dichterbij, en ik volg. Bij de kist werpt hij een snelle blik op Peter en loopt opgelucht terug, met de woorden: “Poppetje gezien, kistje dicht”. | Ina Braber