Hulphond Ella haalde Sanne weer uit haar schulp

Sanne heeft autisme en woont al jaren bij De Vlindertuin in Hoorn. Ze verzorgt er de dieren, waaronder haar pony. Toen vorig jaar een lange relatie verbroken werd, zakte ze in een depressie en kwam daar niet meer uit. Mensen drongen niet tot haar door. Haar moeder Ineke besloot op zoek te gaan naar een hulphond voor Sanne.

Die zoektocht was niet makkelijk. Er bleek een lange wachtlijst te zijn voor een traject waarbij een autismebegeleidingshond wordt vergoed door de verzekering. Daarom heeft Ineke de hond zelf bekostigd. Ze wilde dat Sanne weer meer plezier in het leven zou krijgen.

Voor die kogel door de kerk was, moest er ook flink gepraat worden bij De Vlindertuin, een locatie van zorgorganisatie Esdégé-Reigersdaal. Daar had de begeleiding zo haar twijfels over de komst van een hond. “Want waarom mocht Sanne wel een hond en een ander niet? Kon Sanne er wel voor zorgen?” Dat waren legitieme vragen. Uiteindelijk kon men aan de andere cliënten uitleggen dat de hulphond niet zomaar een hond voor Sanne was, maar dat die een speciaal doel had.

Sanne moest in eerste instantie erg wennen aan Ella. Nu traint ze geregeld met de hond. Als Sanne het te druk in haar hoofd heeft, roept ze Ella. Door met de hond te knuffelen wordt ze rustiger.

Ineke is erg blij dat ze de beslissing voor een hulphond heeft genomen. Ze ziet weer geregeld oplevingen bij haar dochter. Al heeft dat niet gezorgd voor beter contact met de begeleiders. Die stap moet nog komen.