Let goed op de persoonlijkheid en de achtergrond van jonge chronische wetsovertreders, en pas die kennis vervolgens toe bij hun behandeling. Dat blijkt uit het rapport 'Jeugdige veelplegers' over jarenlang onderzoek naar de beschreven groep.
In hun rapport maken onderzoekers Ido Weijers, Marjolein Kampijon en Kristien Hepping onderscheid tussen vier typen hardnekkige jonge daders, en pleiten ze ervoor bij de aanpak van hun problemen rekening te houden met die typering.
De categorieën die ze onderscheiden zijn
1 Jongeren bij wie ernstige gedragsproblemen de boventoon voeren.
2 Jongeren uit traumatiserende gezinnen, waar ze te maken hebben met seksueel misbruik, geweld, verslaving, geldgebrek, of psychiatrische stoornissen van hun ouders.
3 Jongeren die zowel zelf problematisch zijn, als uit een moeilijk gezin komen.
4. Jongeren uit gezinnen waar criminaliteit de norm is.
Iedere categorie vereist een eigen aanpak, die rekening houdt met de achtergrond, karakteristieken en behoeften van de jeugdige delinquent in kwestie, concluderen Weijers, Kampijon en Hepping. De eerste groep jongeren is het meeste gebaat bij intensieve (individuele) psychiatrische behandeling, terwijl bij de tweede categorie het hele gezin moet worden betrokken bij de behandeling. Groep drie vraagt om een combinatie daarvan. Bij de vierde categorie zijn behalve stevige sancties ook scholing en begeleiding bij het zoeken naar werk noodzakelijk.
In de groep hardnekkige jonge daders bevinden zich nogal wat jongeren met een lichte verstandelijke beperking.
Jeugdige veelplegers. Door Ido Weijers, Kristien Hepping en Marjolein Kampijon. Uitgeverij Swp. Informatie over het onderzoek op www.uu.nl.