Luisteren naar medewerkers

Er moet beter geluisterd worden naar medewerkers. Zij kunnen niet altijd alle cliënten aan die zij onder hun hoede krijgen.  Dat is een van de antwoorden op vragen naar aanleiding van Klik juli/augustus over fouten en ongelukken. Een begeleidster schrijft: ‘Er wonen bij ons twee cliënten die naast hun verstandelijke beperkingen ook drugs- en alcoholproblemen hebben. Ze gaan weleens op de vuist, slaan deuren kapot, verbouwen de keuken, slaan het alarm in. Wij maken de moeilijkste situaties mee in een groep van 14 cliënten. We moeten onszelf en de andere bewoners zien te beschermen. Iedereen vindt het heel erg dat dit soort cliënten bij ons moet wonen. De omgeving reageert erop; ouders omdat hun kind uit angst naar huis vlucht, en wij als team trekken het ook niet goed aangezien wij niet genoeg kennis in huis hebben om dit soort cliënten te begeleiden. We willen dat er naar ons geluisterd wordt, wij kunnen dit niet en deze cliënten passen niet bij de groep die er al woont.’
Een teamleider over een incident jaren geleden: ‘Ik was van top tot teen blauw, plukken haar kwijt en had allemaal krabplekken. Het was een heftige, zeer ingrijpende gebeurtenis, maar ik ben daar toen wel gebleven. Het ging niet goed met de jongen die dit deed, en hij was ook een bedreiging voor de jonge kinderen op de groep. Daarom is hij uiteindelijk van de groep gehaald en individueel begeleid. Ik wist lang niet voldoende over deze jongen toen ik hem moest gaan begeleiden. In mijn nieuwe functie als teamleider zal ik er heel alert op proberen te zijn, want je vergeet zo’n ervaring nooit meer.’ Markeer als favoriet