Nieuws 11/4

Akkoord bereikt over CAO Vakbonden blij, werkgevers blij: ze zijn het eens geworden over een nieuwe CAO. Het is nu nog even afwachten of de vakbondsleden het bereikte akkoord goedkeuren, maar dat valt wel te verwachten. Alle geplande acties worden opgeschort. De laatst gevoerde actie was die van werknemers van de Leite in Drenthe. Op 5 april droegen zij bij de hunebedden van de Havelterberg hun steentje bij. Bonden en werkgeversorganisatie VGN (Vereniging gehandicaptenzorg Nederland) hebben afspraken gemaakt over geld en over andere zaken. Op het punt van geld: • De eenmalige uitkering van 1% die veel werknemers in december 2005 bij wijze van voorschot kregen uitbetaald, is een incidentele loonsverhoging. • Structurele loonsverhoging van 1,8% per 1 januari 2006 • Nog eens 1% structureel per 1 januari 2007. (De CAO zal lopen van 1 januari 2005 tot 1 april 2007.) • Eenmalige uitkering van 400 euro bruto (deeltijders naar rato) voor alle medewerkers in juni 2006. • Verhoging per 1 juli 2006 van de werkgeversbijdrage aan de IZZ (ziektekostenverzekering). • Afschaffing van de jeugdschalen per 1 juli (werknemers van 17 en 18 jaar gaan erop vooruit). • Autokostenvergoeding van 29 cent per kilometer voor iedereen, tenzij de instelling iets anders afspreekt met de ondernemingsraad. Niet financieel, maar ook belangrijk zijn de volgende afspraken: • Kwaliteit van arbeid komt op de agenda • Meer aandacht voor sociaal beleid, bijvoorbeeld een regeling traumatische ervaringen en rouwverwerking • Meer aandacht voor periodieke gesprekken en persoonlijke ontwikkeling van werknemers • Een project over competentiemanagement • Versterking medezeggenschap en positie ondernemingsraden (1 dag vakbondsverlof per jaar) • Geen verslechtering van de arbeidstijden • Geen aantasting van de 55+-regeling en leeftijdsdagen. Vakbonden AbvaKabo FNV en CNV Publieke Zaak melden trots: ‘Dankzij de inzet, vastberadenheid en het vertrouwen van vele leden, actiecomités en ondernemingsraden, heeft VGN daadwerkelijk een stap gezet naar een toekomstgerichte CAO. Het onderhandelaarsakkoord wordt dan ook positief aan de leden voorgelegd.’ De VGN meldt zuinig,‘blij’ te zijn met dit akkoord. ‘Hiermee komt een einde aan het onderhandelingstraject dat 16 maanden heeft geduurd.’ Cliënt krijgt contract als belangenbehartiger Stichting Reinaerde heeft een samenwerkingsovereenkomst gesloten met de LFB, Landelijke federatie belangenverenigingen Onderling Sterk. Reinaerde-cliënt Jan van de Pol krijgt een contract als ervaringsdeskundige voor het behartigen van de belangen van cliënten met een verstandelijke beperking. Hij wordt door de LFB gedetacheerd bij Reinaerde, en krijgt daarmee erkenning voor zijn jarenlange onbezoldigde inzet. Bij Reinaerde is hij als vrijwilliger ‘al langere tijd de stille kracht die geen gelegenheid voorbij laat gaan om de belangen van de cliënten aan de orde te stellen.’ Hij krijgt nu een betaalde functie voor 16 uur per week. De afdeling Cliëntenparticipatie van Reinaerde zorgt voor ondersteuning en continuïteit; een coach zal Jan van de Pol bijstaan. Onvoldoende palliatieve zorg Ongeneeslijk zieke mensen met een verstandelijke beperking vallen wat gezondheidszorg betreft vaak tussen de wal en het schip. De reguliere zorg weet niet goed raad met hun communicatieve en verstandelijke beperkingen, terwijl in de gehandicaptenzorg te weinig bekend is over zorg in de laatste levensfase (palliatieve zorg). De gehandicapten- en reguliere zorg moeten meer met elkaar samenwerken om ook mensen met een verstandelijke beperking goede palliatieve zorg te bieden. Dat staat in een onderzoek van het Nivel (Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg), de Universiteit Maastricht en het Gouverneur Kremers centrum. Verstandelijk gehandicapten worden ouder dan vroeger, en krijgen vaker chronische ziekten, zoals kanker. Steeds meer gehandicapten hebben palliatieve zorg nodig, zowel instituutsbewoners als de groeiende groep mensen die (begeleid) zelfstandig in een woonwijk wonen, en die gebruik maken van de reguliere gezondheidszorg. Zij hebben niet altijd de beschikking over een gespecialiseerde arts voor verstandelijk gehandicapten. In de zorg aan terminaal zieke mensen met een verstandelijke handicap doen zich allerlei problemen voor. Reguliere zorgverleners weten bijvoorbeeld niet goed hoe ze met hen kunnen communiceren over de naderende dood, of over wensen rond hun levenseinde. Er is veel behoefte aan bijscholing. In de gehandicaptenzorg is volgens het onderzoek te weinig kennis over palliatieve zorg. Zo worden methoden om pijn te meten bij mensen die niet verbaal kunnen communiceren, nauwelijks gebruikt. Ook maken instellingen zelden gebruik van de consultatieteams palliatieve zorg. Verder worden er zeer weinig vrijwilligers ingezet. In de reguliere terminale zorg is dat wel het geval. Voor het onderzoek zijn 58 artsen, 73 leidinggevenden en 40 cliëntenraden schriftelijk geënquêteerd. Zorg rondom het levenseinde van mensen met een verstandelijke beperking. Gratis te downloaden op www.nivel.nl. Down syndroom te behandelen? Onderzoekers aan het Johns Hopkins instituut in Baltimore (Verenigde Staten) zijn erin geslaagd om de hersenontwikkeling bij pasgeboren muizen met het syndroom van Down weer op gang te brengen. De wetenschappers onderzoeken waarom de hersens van mensen en dieren met het syndroom van Down zo klein blijven. Mensen met Down hebben drie, in plaats van twee chromosomen 21. Als ze pas geboren zijn, zo ontdekten de onderzoekers, zijn de hersens van Down- en gezonde muizen even groot. Na een week hebben de gezonde muizen al 21 procent meer hersencellen. De groeicellen in de breinen van iemand met Down reageren minder sterk op eiwitten die de celdeling stimuleren (Sonic hedgehog-proteïnen). De onderzoekers dienden de Down-muizen grote hoeveelheden Hedgehog-groeifactor toe. Een week later waren hun hersens even groot als van de gezonde muizen. De onderzoekers vinden het nog te vroeg om voorspellingen te doen over behandeling van baby’s met het syndroom van Down, maar ze noemen de uitkomsten veelbelovend. In het januarinummer 2006 van Proceedings of the National academy of sciences staat een artikel over het onderzoek. Meer informatie op www.hopkinsmedicine.org. Nieuwe academie Onlangs is opgericht de Nederlandse academy of childhood disability (Dutch ACD). Initiatiefnemers zijn artsen, fysiotherapeuten, logopedisten, psychologen en andere professionals uit de kinderrevalidatie. Doel is de onderlinge samenwerking te verbeteren, en de integratie van zorg, onderzoek en onderwijs te bevorderen. Informatie op www.dutch-acd.nl. Jeugdprostitutie Er is een website geopend om informatie te verspreiden over de gevaren van jeugdprostitutie, de gevolgen, hoe kinderen hierin verzeild raken en wat hulpverleners en anderen kunnen doen. Kijk op www.jeugdprostitutie.nu. Wereldrecord collecteren Op donderdag 5 april hebben 12.958 collectanten tussen 6 en 7 uur ’s avonds gecollecteerd voor het Nationaal fonds sport gehandicapten. Zij probeerden daarmee het werelduurrecord collecteren te verbeteren. Ze haalden 57.000 euro op in een uur tijd. Voor het NFSG is de collecte de belangrijkste bron van inkomsten. Met het geld worden sportprojecten gerealiseerd. Er worden subsidieaanvragen gedaan voor de aanschaf van speciale materialen, voor evenementen en voor bouwtechnische aanpassingen. Ook promotie of stimulering van sport voor mensen met een handicap wordt uit het fonds gesubsidieerd. Vijfduizendste ergocoach Op 3 april is de vijfduizendste ergocoach in de Nederlandse zorg geregistreerd. Petra van Soelen van zorgcentrum Ravestein in Geldermalsen meldde zich aan bij het Project Ergocoaches. Zorg- en welzijnsinstellingen werken steeds vaker met ergocoaches om de fysieke belasting van personeelsleden terug te dringen. Het aantal rugklachten is gedaald en er is minder ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid in de zorg. Instellingen mèt ergocoaches hebben een lager verzuim dan instellingen zonder, zo blijkt uit onderzoek. Behalve til- en hulpmiddelen heeft ook het gedrag van de medewerker zelf grote invloed. Ergocoaches maken hen attent op gevaren en andere manieren van werken. Zij zijn gewone teamleden met als extra verantwoordelijkheid: rugklachten voorkomen. De naam coach geeft aan dat het niet gaat om iemand die alles weet of moet weten, maar om iemand die collega’s ondersteunt, begeleidt, en de aandacht voor fysieke belasting op peil houdt. Markeer als favoriet