Een zorgverlener die het zelf niet meer ziet zitten, het is niet iets waar je snel aan denkt. Toch komt zelfdoding onder deze groep vaker voor dan je denkt. Het onderwerp ligt echter nog altijd in de taboesfeer. Hulpplatform Zelfmoord1813.be besloot er op de website aandacht aan te besteden onder de noemer Hulpverlener in nood.
Artsen, verpleegkundigen, maatschappelijk werkers, psychologen, iedereen die als hulpverlener werkt kan het overkomen: je weet je geen raad meer en ziet nog maar één uitweg; suïcide. De website van Zelfmoord1813 heeft een speciale pagina aangemaakt, waarop hulpverleners alle informatie hierover kunnen raadplegen.
Je vindt er de volgende kopjes:
Voor een hulpverlener die met zelfmoordgevoelens worstelt is het belangrijk om te weten dat hij of zij niet de enige is. Het vak zelf geeft al meerdere oorzaken die de gevoelens kunnen versterken. Denk aan de hoge werk- en tijdsdruk, het emotioneel beladen werk en gebrek aan steun en omkadering.
Maar er zijn altijd meer factoren die meespelen, bijvoorbeeld persoonlijkheidskenmerken: perfectionisme en faalangst. Of factoren op sociaal/cultureel vlak: collegiale druk of een belastende relatie met een patiënt, die veel vraagt van de hulpverlener.
Van hulpverlener naar patiënt
De stap om hulp te zoeken is niet makkelijk. De hulpverlener kan zich bijzonder ongemakkelijk gaan voelen doordat de rollen ineens omgedraaid worden: hij wordt patiënt in plaats van hulpverlener. Wie de signalen negeert en toch maar doorgaat, loopt een groter risico op burn-out, depressie en alcoholisme. De situatie verergert hierdoor.
Zelfmoord1813 geeft op de pagina duidelijk aan waar hulpverleners terecht kunnen en wijst tevens op preventieve maatregelen. Dat laatste is heel belangrijk, meldt Kennisplein.be, het is immers niet alleen in het belang van het welzijn van de hulpverlener, maar ook voor de zorgkwaliteit die deze persoon biedt. Een hulpverlener is immers niet onkwetsbaar, maar menselijk. |
Bekijk de website op www.zelfmoord1813.be/hulpverlening/hulpverlener-nood