Sociaal netwerk ziet cliënt het liefst werken tussen mensen zonder verstandelijke beperking

Welke waarde hecht het sociale netwerk eigenlijk aan werk of dagbesteding voor hun naaste met een verstandelijke beperking? Belangrijk om te weten, want dit netwerk kan een belangrijke rol spelen bij het vinden van werk en het maken van keuzes op dit gebied.

Daarom onderzocht de Academische Werkplaats Leven met een verstandelijke beperking (AWVB) dit samen met zorgorganisatie Amarant in een literatuurstudie.

Passend werk
Binnen het sociale netwerk blijkt een voorkeur te zijn voor passend werk (dit kan betaald of onbetaald werk zijn of zinvolle dagbesteding) voor hun naaste met een verstandelijke beperking, het liefst te midden van mensen zonder beperking.

In de zoektocht naar passend werk en in het behouden ervan, ervaren sociale netwerkleden de voortdurende noodzaak om samen te werken met professionals, zoals de begeleider of jobcoach. Die samenwerking is niet altijd goed. Zo is familie soms te beschermend, terwijl de begeleider/jobcoach de autonomie van de cliënt wil bevorderen.

Volgens de sociale netwerken ervaren sommige naasten met een verstandelijke beperking stigmatisering in de maatschappij, maar ook in beleid en wetgeving. Dit kan belemmerend werken op de volledige (arbeids)participatie.

Verwachtingen afstemmen
Voor het vinden en behouden van passend werk zouden sociale netwerkleden en professionals elkaar als partner moeten zien en wederzijdse verwachtingen goed moeten afstemmen. Aanbevelingen voor beleidsmakers zijn er ook: zij zouden zich meer bewust moeten zijn van stigmatisering vanuit de wetgeving en het sociale zekerheidssysteem en de impact daarvan op mensen met een verstandelijke beperking en hun sociale netwerk.  |

Lees meer conclusies en aanbevelingen in de factsheet ‘De waarde van werk volgens het sociale netwerk van mensen met een verstandelijke beperking’.