Kenniscentrum verstandelijk gehandicaptenzorg
Menu

Voor alle Parels in de verstandelijk gehandicaptenzorg

16 maart 2017 Lot de Swart, Geen reacties

Begeleiders en cliënten zijn wederzijds afhankelijk. Orthopedagoog Lot de Swart schreef daarover een gedichtje voor Nienke, een begeleidster van een van de groepen waar ze werkt. Maar eigenlijk voor alle parels in de verstandelijk gehandicaptenzorg, die werken met deze mooie mensen.

Nienke werkt als persoonlijk begeleidster voor Milan die, met elf anderen, woont in een groep voor mensen met een ernstig verstandelijke- en lichamelijke beperking. Milan is, net als zijn medebewoners, in grote mate afhankelijk  van de ander. Al zijn mogelijkheden en kwaliteiten komen alleen dan tot bloei, wanneer zijn ouders en begeleiders hem hiermee helpen.

Met hem
Nienke leest Milan feilloos èn heeft het geduld om hem háár te laten lezen; Nienke doet niet iets vóór Milan, ze doet het mèt hem. Nienke verwacht- en vertrouwt op ontwikkeling. Ze biedt hem precies hetgeen waardoor hij minimaal afhankelijk is binnen de forse afhankelijkheidsrelatie.

Maar het allermooiste van Nienke en Milan is; ze zijn wederzijds afhankelijk. Nienke laat blijken dat niet alleen Milan afhankelijk is van haar, maar dat ook haar werkplezier, haar levensgeluk afhankelijk is van Milan. Net zo goed als dat Milan haar nodig heeft, heeft zij hem nodig.

En Milan voelt dit, hij weet dit. Milan voelt zich exclusief en trots en gewaardeerd. Dit maakt dat hij extra hard zijn best doet; om zijn arm door de mouw van zijn shirt te steken, om zijn krachten te verzamelen voor een blije kreet, om zijn ogen te focussen op datgene wat hij ermee wil aangeven. Milan doet niet alleen zijn best voor zichzelf, maar ook voor Nienke. Waarom: omdat het Nienke is, de onuitwisselbare, unieke Nienke.


Voor alle parels
Dit gedicht is voor alle Nienkes die werken met alle Milans. Voor alle parels, die werken met deze mooie mensen. Dit is een gedicht met woorden die worden gesproken door alleszeggende ogen.


Met jouw voeten, kom ik buiten
Met jouw handen, kan ik meer
Met jouw geduld, kan ik me uiten
Met jou, doet mijn pijn minder zeer
Je hebt me lief, je maakt me blij
Want jij, verstaat mij

Met jouw liefde, kan ik geven
Met jouw glimlach, voel ik me bemind
Onder jouw hoede, kan ik beleven
Je moedigt me aan, als ik het spannend vind
Als ik geniet, geniet jij met me mee
In alles wie ik ben, vind jij mij oke

Ik voel me gezien, door jouw ogen
En met je woorden geef je me taal
Ik kan groeien, want jij bent bevlogen
Met je voelsprieten, ken je ieder signaal
Je kan me troosten, met je zachte blik
Je maakt me mens, je maakt me ik.


Door Lot de Swart

Wil je reageren op dit artikel? Log dan in als abonnee!