Een aanzienlijk aantal mensen met Down syndroom kan en wil
werken, maar krijgt bij werkgevers geen poot aan de grond, ‘zelfs niet wanneer
ze reguliere diploma’s hebben behaald. De voorkeur gaat dan altijd uit naar
iemand zonder Down syndroom, al dan niet met hetzelfde diploma. Het zijn dus
niet de Wajongers, maar veel meer de werkgevers die een prikkel nodig hebben,’
aldus de stichting. ‘Een dringend gewenste maatregel is om die werkgevers,
inclusief de overheid, te verplichten een bepaald percentage mensen met een
belemmering aan te nemen, ook mensen met een verstandelijke beperking. Het is
toch de omgekeerde wereld om de Wajongers in plaats van de werkgevers onder
druk te zetten?’
‘Kunnen jonge mensen met Down syndroom uit voldoende stageplaatsen kiezen? En
is daar dan voldoende begeleiding bij? Het antwoord is nee. Als het gaat om de
verdeling van stageplaatsen worden zij achtergesteld bij andere leerlingen.
Meestal zijn het de ouders van de leerlingen met Down syndroom die dan maar
zelf op stageplekken-jacht moeten gaan. En als er dan met veel moeite een stageplaats
gevonden is, kan er vanuit de school volstrekt onvoldoende begeleiding worden
geleverd.’
‘Voor betere begeleiding zijn meer en vooral ook betere jobcoaches nodig, vakkrachten die geloven in de mogelijkheden van de mensen die ze begeleiden en hen net zo lang (kunnen) helpen tot die hun werk volledig zelfstandig goed kunnen doen.’
Meer informatie op www.downsyndroom.nl